Paylaşın:
Dünya üzerinde 1,35 milyar kişi Facebook kullanırken; Türkiye 36 milyon kişilik kullanıcı oranıyla dünyada ilk 5 arasında yer alıyor.
Buluşup görüşemediğimiz arkadaşlarımızla irtibatı kopartmamak ya da yeni arkadaşlar edinmek ve daha birçok faydası var elbette sosyal medyanın. Pazarlama ya da yeni iş bağlantıları için de çok faydalı olduğu aşikar.
Ama gerçek sosyal hayat ile sanal mecralar arasındaki dengeyi kurabilmek çok önemli.
Dijitalin manyetizmasına kendini fazla kaptıranlarımız, özellikle de gençlerimiz, internette adeta sanal bir hayat yaşamaya başlıyor ve sosyalleşmek yerine asosyalleşiyor.
İnternet Bağımlılığı şu şekilde tanımlanıyor: “Aşırı özlem ve istek içinde, niyetlenilenden daha uzun sure internette kalmak, çevrimiçi geçirilen süre hakkında yalan söylemek, interneti duyguları yönetme aracı olarak kullanmak, interneti kullanmak için mesleki, akademik ve sosyal hayatını tehlikeye sokmak.”
İnternete bağımlılığının bazı sebepleri:
- Şehirleşme ve yalnızlaşma
- Çalışan anne-baba
- Çocuğa ayrılan zamanın azalması
- Tek çocuk sendromu
- AVM kültürü,
- Çocuk yetiştirme işinin bakıcılara, kurslara devri
Baba maç seyrediyor anne dizisini kaçırmıyor çocuklar da bilgisayarın internetin başına. Sürekli resim paylaşma ihtiyacı duyuyor, beğeni sayısını sürekli kontrol ediyor ve beğeni sayısı düştükçe morali bozuluyor.
Internet bağımlısı olan gençlerimiz kendilerine gerçek olmayan makyajlı kimlikler yaratıp internette yaşamaya başladı. Gerçek hayatında yaşayamadığı bu karakteri benimsiyor ve hatta araştırmalara göre asosyal insanların sosyal medyada daha çok zaman harcadığı tespit ediliyor. Asosyal birey bambaşka bir karaktere dönüşüyor, aslında olmadığı ama olmak istediği bireyi sosyal medyada yaşıyor. Dış dünyaya nadiren çıktığında bile internetten kopamıyorlar.
Bir cafede toplanan arkadaşların birbirleriyle hiç konuşmadan sürekli ellerindeki “akıllı” telefonlarıyla uğraşmaları ve muhabbetsiz bir ortamda saatlerce geriye kaykılıp yatar pozisyona yakın bir şekilde oturmaları sık rastlanabilir bir manzara haline geldi.
Yedikleri sıradan bir yemeğin bile resmini Instagram’a koyanlar, kendi evini Foursquare’de Sultan Konağı diye kaydederek check-in yapanlar, twitter’da kendi kendine konuşanlar, internetten arkadaş arayanlar, linkedin’de selfie paylaşanlar, aynı mekanda karşı masada oturan birine merhaba diyemediği için instamessage yada 4sq kullanarak mesaj atanlar…
İnsanların yalnızlaşmasına önemli işaretlerden bir diğeri de Selfie Stick. “Bakın ne güzel dansediyorum, Ne kadar çok eğleniyorum.” demek için dudaklar şekilden şekilde giriyor selfie’lerde.
Sosyalleşmek adına hayatının her anını büyük bir hevesle paylaşan gençlerimizin durumu aşağıdaki videoda çok güzel anlatılmış:
Sizin Hakkınızda Her Şeyi Bilen Gizemli Adamın Sırrı..!
Artık eski arkadaşlıklar, muhabbetler kalmadı. Gerek de kalmadı çünkü herkes birbiri hakkında herşeyi görüyor biliyor “like”lıyor zaten… Vefat haberlerinin de altına başın sağolsun yorumu yazıyor ve like’lıyoruz artık. Arkadaşımızı arayıp üzüntüsünü paylaşmaya gerek yok. Sosyal medya ne için var?
Aynı mekana beraber gidip beraber check-in yapan arkadaşların birbirlerinin 4sq check-in lerine yorum yazıp “Like” etmeleri normal algılanmaya başlandı.
Verilmeye çalışılan mesaj “Ne çok eğleniyoruz… Ne çok mutluyuz…” Yalan külliyen yalan!
Her gördüğüne sahip olmak isteyen, başkalarının hayatlarını görerek sürekli mutsuz olan gençler. Tüketim, tüketim, tüketim… Yüzeysel ilişkiler, fast food kültürü, hızla tüketilen yaşamlar.
Gençlerimizin internet bağımlısı sanal bir hayat sürmemesi için, dostlukları, geleneklerimizi, kültürümüzü unutmamalarını sağlamak için çocuklarımızı, gençlerimizi bilinçlendirmekte en büyük görev ailelerine düşmekte.
Gençlerimiz gerçek dünyaya, yüz yüze iletişime ve sosyal aktivitelere yönlendirilmeli, internetin eğlenmek veya bilgilenmek için bir araç olduğu fikrine alıştırılmalıdır.
“Meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz…” diyen Süleyman Demirel’in yaklaşımıyla meseleleri çözümeyiz. “Binaenaleyh” meseleler çok daha zor çok daha büyük meseleler haline dönüşebilir mazallah…
En iyi arkadaşlarınızı en son ne zaman aradınız? Ne zaman buluştunuz? Hadi arayın ve arkadaşlarınızla buluşun. Bırakın akıllı telefonunuzu, kafanızı kaldırın etrafınıza bakın…
Selamlar, sevgiler 🙂
Sosyal Medyanın İnsanlar Üzerindeki Etkisi
Takip Edin:
Paylaşın: